Bazıları karanlıktan korkar...
Karanlık çöktüğünde kalabalıkta kaybolmaktan,
İsteyip de görünememekten...
Yıldızların loş parıltısı yetmez
gürültülü gecelerini aydınlatmaya,
Tüm dikkatleri üzerlerine çekip,
Maskelerini parlatmaya...
Bazılarıysa alışır karanlığa zamanla...
Soğuk ve karlı bir gecede,
battaniye misali sarmalayışına alışır.
Onlarıysa aydınlık korkutur ölesiye.
Karanlıkta kolaylıkla gizledikleri duygular
Aydınlığa boğulup bir bir ortaya dökülmesin diye
Ne bir mum yakarlar, ne de gece lambası...
Zifiri karanlık gecelerde.
Ellerinden gelse gündüzleri bile
Gecenin karanlığına boğarak yaşarlar.
Gözden hep uzak.
Sessizce.
No comments:
Post a Comment
Please feel free to leave a comment.