Dokunma

Dokunma,
Dokunsan aglayacak gibiyim diyorum,
Dokunmuyorlar...
Dokulmeyen goz yaslarimi
biriktiriyorum ben de...
Tane tane,
Bir bir,
akiyorlar
alttan alttan,
icime, sinsice...
Gorunmez,
kokusuz,
su tadinda zehir damlalari,
Kalbime akip yerlesiyorlar sessizce.
Yavas yavas,
Adim adim,
Yaraliyorlar benligimi biriktikce...


Zaman yaralari sarar dedikce,
Bir yorgunluk,
Bir umutsuzluk,
Cokuyor.
Yayiliyor git gide...
Yuregim delik desik,
O akamayan yaslarin actigi
derin delikler,
Zamana yenilip, baska yaralar gibi
kapanmiyorlar bir turlu nedense...
Dokunma,
Dokunsan aglayacak gibiyim dedigimde
Dokunmak lazim belki de...

Ama birak,
Ugrastigina degmeyebilir...
Ondan dokunma sen bence,

Kendi keyfine bak sadece.